ارسال شده توسط امید در 89/7/20:: 5:53 عصر
درس ها و کلاس ها یکی پس از دیگری پشت سر گذاشته می شود. من که درس می دهم معلوم نیست که چقدر مؤثر واقع شده ام و آن ها که می شنود معلوم نیست چقدر متاثر شده اند. همه فکر می کنیم که وظیفه خود را به انجام رسانده ایم اما مسایل مختلفی هستند که راه را می بندند. امیدها را سلب می کنند و نیل به مقصود را با مشکل مواجه می کنند. اما هر چه هست آن که خوشحالم در مسیری قرار گرفته ام که هر قدر ضعف سستی در وجودم باشد اما فکر می کنم با عنایت حق ته اش چیزی برایم باقی خواهد ماند. به همان ته مانده راضی هستم و بدان عشق می ورزم.
کلمات کلیدی :
