امروز با فیلترشکنی که بدست آوردم ، وقتم به گشت و گذاری در وب سایت های اشخاصی مانند سروش و کدیور و مهاجرانی و ... گذشت. درس های زیادی در مطالبشان وجود داشت. از سال 81 به این طرف دیگر کتابی از او منتشر نشده بود. نوعی توقف و ایستایی به راحتی در مطالب و کارهای آنان قابل رویت بود. کدیور از این که چرا حرف هایش رو در تلویزیون به طور بدی نقل کردند شکایت داشت و هزار بدو بیراه به آقای نبویان بار کرد. جالب این که بعد هم رو حرفش ایستاد که مطالب قرآن امروز نسخ شده است. مطلبی که شاید تا بحال کسی از اندیشمندان اسلامی که دغدغه دین داشته باشد بدان معتقد نیست. شاید حتی افراد متجدد مذهبی هم این گونه در برابر حقوق بشر غربی ها، قرآن را کنار نمی گذارند. واقعاً جرا باید در برابر کسانی که تمام وجودشان را بر علیه دین و ملیت ایرانی ها بسیج کرده اند این قدر از موضع ضعف برخورد کنیم.
امشب شب رحلت حضرت امام هست. نمی دانم در باره آن بزرگمردی که دوست و دشمن بر بزرگی و عظمت وی تأکید داشتند، چه بگویم. اما فکر می کنم در وارستگی و فرزانگی او همین بس که سبب شد در برابر غربی هایی که اجازه محاکمه سگشان را به ما نمی دادند و حتی به نوکری ما قانع نمی شدند و امروز هم نمی شوند، سرمان را بلند کنیم و بگویم ما هستیم. سرمان را بلند کنیم و بگویم ما هم ارزش هایی داریم که چه بسا از ارزش های شما بالاتر و برتر است. هر چند خداوند این آبرو رو به مسلمانان عطا نمود و باید شکرگذار او باشیم اما مطمئناً وسیله اش و مبدعش در این زمان امام بود. روحش شاد