نمازی در مفاتیح الجنان هست به نام نماز عفو که بسیار زیباست. روایت هست کسانی که می خواهند از گناهانشان توبه کنند این نماز را بخوانند. کیفیت خواندنش این طور است که دو رکعت است بعد از حمد سوره انا انزلناه خوانده می شود. بعد از آن که سوره خوانده شد 15 مرتبه باید گفته شود: الهی عفوک بعد به رکوع می رود 10 مرتبه الهی عفوک تکرار می شود. از رکوع بلند می شود 10مرتبه، به سجده می رود 10مرتبه و همین طور هر بار که بلند می شود و دو باره به سجده می رود و سر برمی دارد 10مرتبه الهی عفوک را تکرار می کند تا در هر رکعت تعداد تکرار به 75 بار می رسد. بعد هم رکعت دوم مثل رکعت دوم خوانده می شود. شاید کل نماز 10 دقیقه طول نکشد. اما وقتی این نماز خوانده شد. احساس بسیار دلنشین سبکی و سبکباری به انسان دست می دهد. من از عبارت الهی عفوک خیلی خوشم آمد. شخص در این عبارت نمی گوید که من را ببخش. شاید آن قدر خود را گنهکار احساس می کند که از گفتن این کلمه ابا دارد. بلکه می گوید خدایا بخششت بخششت بخششت!!! شرم اجازه نمی دهد که بگویم مرا ببخش اما می دانم که تو رؤف هستی و مهربانی. تنها کلمه بخششت را تکرار می کنم و امید دارم که مرا ببخشی.