ارسال شده توسط امید در 87/8/5:: 3:54 عصر
بعضی وقت ها فکر می کنم چطور ممکن است یک امر آنقدر برای ما ارزشمند جلوه کند که حاضر شویم همه چیز را فدای آن کنیم و گاه هم یک امر آنقدر بی ارزش جلوه می کند که دوست داریم آن را به بهایی ناچیز بفروشیم یا به آسانی دور بریزیم. در حالی که بعد از مدتی می فهمیم قضاوت ما کاملاً برعکس از آب در آمده و گویی آن دو امر مورد بررسی جابجا شده اند. آن چیزی که باید قدر آن را می داشتیم، نداشتیم و از سوی دیگر آن امری که مدت ها برایش زحمت کشیدیم ار کمترین ارزشی برخوردار نبوده است. اگر خوب فکر کنیم این مسایل بسیار و بسیار در زندگی ما رخ می دهد اما از آن غافلیم. شاید اساس کار این دنیا نیز همین است. امور با ارزش به ظاهر بی ارزشند و امور بی ارزش تمام جلوه های ارزشمندی را اشغال نموده اند. پس باید عاقل بود و گول نخورد.
کلمات کلیدی :