فکر می کنم تحلیل ذیل در تحلیل هایی که در باره انتخابات امریکا ارایه شده، رتبه بالایی بیاورد:
باراک اوباما اولین آمریکایی سیاهپوست آفریقایی تبار به ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا انتخاب شده است. توجه و علاقه بی سابقه مردم دنیا به انتخابات امسال آمریکا نه تنها برای موفقیت انتخاباتی یک سیاهپوست بود بلکه بیش از همه برای دنبال کردن سرنوشت یک ابرقدرت و امپراتوری است که از لحاظ سیاسی، اقتصادی و نظامی در حال افول است.
دیروز وقتی که پیروزی اوباما اعلام شد، برخی از ناظران و رسانه های اروپا آن را «انقلابی» عنوان کردند. ظهور یک سیاهپوست در بالاترین مقام اجرایی آمریکا البته یک تحول بزرگ و بی نظیر است، ولی انتخاب یک سناتور لیبرال و معتدل از مجلس سنا نمی تواند به معنای حقیقی آن انقلابی باشد.
برعکس اوباما نیامده که انقلاب کند، بلکه او را آورده اند که از انقلاب و عصیان جلوگیری کند. اکنون این اوباماست که باید نشان دهد تا چه حد هوشمندی و جهان بینی او در ماه ها و سال هایی که در پیش است می تواند آغاز یک تحول و «تغییر» بنیادین برای جامعه آمریکا و یک محیط صلح و آرامش و دور از سلطه گرائی برای جهانیان باشد.
اوباما اگر هم خود انقلابی نباشد، برای موفقیت خود و نجات آمریکا، باید انقلاب دیگران را شناخته و درک کند.
برای مدتی که معلوم نیست چقدر دوام بیاورد، انتخاب اوباما به ریاست جمهوری آمریکا تاثیر روانی و تبلیغاتی خواهد داشت. نظام آمریکا کوشش خواهد کرد از پیروزی اوباما حداکثر استفاده را کرده و اعتماد و اطمینان از دست رفته را به جامعه آمریکا برگرداند. محبوبیت اوباما در اروپا و سایر قاره ها نیز باعث خواهد شد تا حدی، حیثیت و پرستیژ آمریکا که فوق العاده در جهان پائین آمده توازن خود را حفظ کند. ولی این اشتباه بزرگ خواهد بود که اگر دولت آینده و جدید اوباما و هیئت حاکمه ایالات متحده این پیروزی را محور و پشتوانه جدیدی برای ادامه سیاست های قبلی خود در دنیا محسوب کنند.
